โดยทั่วไปฟันธรรมชาติจะมีการขยับ หรือ เคลื่อนที่ตลอดชีวิต และจะหยุดขยับเมื่อถึงจุดสมดุล
เช่นมีคู่สบ หรือมีฟันข้างเคียง ดังนั้นเมื่อเกิดช่องว่างขึ้น ฟันซี่อื่นๆก็จะเคลื่อนไปหาช่องว่าง
ช่วงแรกๆคนไข้จะยังไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปัญหาอะไร แต่เมื่อฟันเริ่มเคลื่อนเยอะขึ้น ฟันซี่ถัดๆไปก็จะเคลื่อนตามทำให้เริ่มเกิดปัญหา คือ
อาหารติดฟันเยอะขึ้น เพราะระดับของฟันเริ่มไม่เท่ากันทำให้เกิดช่องว่าง
ฟันข้างเคียง ล้มเข้าหาช่องว่าง
ฟันคู่สบฝั่งตรงข้ามจะยื่นออกมาเพื่อหาคู่สบ
พอการสบฟันเปลี่ยนไป ก็ทำให้แรงที่สบฟันไม่สมดุลเช่นเดิม ส่งผลให้เกิดปัญหาต่อข้อต่อขากรรไกร และฟันซี่อื่นๆก็จะมีปัญหาตามกัน
ถ้าฟันหลังหายไปนานๆ ฟันหน้าก็มักจะเกิดช่องขึ้น เพราะฟันก็จะกระจายตำแหน่งไป
ขากรรไกรจะเคลื่อนไปข้างหน้ามาขึ้นทำให้เวลาเคี้ยวเหมือนกับขากรรไกรยื่น และทำให้ฟันหน้าสึก
เมื่อถอนฟันไประยะหนึ่ง กระดูกขากรรไกรมักจะละลายตัวลง และฟันข้างๆจะล้มมาในช่องทำให้ช่องใส่ฟันแคบลง ทำให้ใส่ฟันได้ยากขึ้น
ระบบการย่อยอาหารทำงานหนักขึ้น เนื่องจากประสิทธิภาพในการเคี้ยวอาหารลดลง
สูญเสียความมั่นใจ รอยยิ้ม และปัญหาในการพูด ถ้าสูญเสียฟันหน้าไป
จะเห็นว่าปัญหาเล็กๆ ที่ดูไม่เล็กนี้ค่อนข้างมีผลกระทบต่อฟันโดยรวมเลยทีเดียว ถ้ามีปัญหาควรแก้ตั้งแต่ต้น ก่อนที่ปัญหาต่างๆจะเกิดขึ้น ที่ดีที่สุดคือ พยายามรักษาฟันของเราให้แข็งแรง อยู่กับเราไปนานๆ
โดย ทพญ.นลัท ว่องวัจนะ คลินิกทันตกรรมสไมล์แอนด์ชายน์
